Het eerste nestje van Spring was dan ook echt één die me buikpijn bezorgde. Het kwam nu echt niet uit en ook vriend was het daar grondig mee eens. We hebben Manu en Uma en we werkten fulltime. De honden konden altijd mee naar kantoor maar drie zou wel heel veel zijn. Ja, eens.
Onlangs kwam nestje twee voorbij. Ik wilde het dit keer. We hebben een kind van 10 maanden en net een huis gekocht waaraan een gigantische verbouwing nodig is. Ik ben onlangs gaan minderen in werkuren omdat ik het bij elkaar allemaal zo veel werk vind.
Vriend zei meteen nee. Ik begreep dat ook heel goed, ons leven staat al regelmatig op zijn kop en ik kom nu al twee handen tekort. En gezien ik zijn hulp heel graag accepteer en niet alleen maar meer en meer op onze hals wilde halen heb ik me erbij neergelegd. Er zou geen pup komen.
Ik bleef het nest volgen en de buikpijn bleef. Zodra ik zag dat er bezoek kwam knapte er iets. Ik moest er zelfs van huilen, haha! Ik had dit zo graag gewild en het kon nu weer niet. Door de komst van onze zoon heb ik twee fitte jaren ‘opgeofferd’, ook van Manu en hun tijd tikt gewoon zo hard door. Ik zag mezelf al zitten als moeder met twee oude honden die alleen nog van speeltuin naar speeltuin slentert en als uitje een slofrondje buiten heeft. Dat is gewoon niet genoeg voor mij.
En ineens zei vriend dat we ‘zo’n’ pup gaan halen. “Heeft ze ze nog?” Tja, dat eerst maar eens vragen. En inderdaad, ze hadden nog niet allemaal een baasje. We zijn gaan kijken
En toen kwam bij mij ineens twijfel. Ze zijn zo actief, misschien is dit inderdaad veel te veel. Misschien komt het wel tussen ons in te staan want eigenlijk wilde hij niet. Misschien kunnen we nu nooit meer samen weg want wie wil nou op drie honden passen? Hoe doe ik dat als R (zoon) wat wil op het moment dat pup moet plassen? En hoe houd ik pup veilig voor Manu en grijpgrage kinderhandjes? Ik heb te weinig ogen, te weinig handen, te weinig puf.
Ik kwam op een nee. Ik moest het niet doen, ik zou mezelf helemaal afdraaien en ik heb al niet veel over momenteel. Dus ik, trots op mezelf dat ik zo goed na had gedacht, zei tegen vriend dat ik het niet ging doen.
“Echt? Ik had me er nu al op verheugd. Waarom doe je nu toch niet gewoon eens wat jij wil?”
En zo geschiedde.
We krijgen een pup van Spring
Ik ben deze week nogmaals gaan kijken en ook om te kiezen. Sirene zei dat ze al vanaf week 1 een idee had van welk hondje perfect zou passen en ze had hartstikke gelijk. Hij is stoer, onverschrokken, actief maar bedachtzaam en knuffelig en sukkelt gewoon in slaap tijdens een kop koffie in het restaurant. Bij de kassa had ik hem in mijn armen toen een mevrouw vertederd naar hem keek. Ik kreeg vlinders in mijn buik en voelde: dit is mijn hondje. Hij is perfect.
De naam hebben we gekozen toen ik met mijn zoontje Pocahontas zat te kijken. Stoute wasbeer Meeko pikte alle koekjes en stond overal met zijn neus bovenop. We moesten erg om hem lachen. Meeko, ja, dat moest het worden. Meeko de komiek
Zaterdagochtend ga ik hem halen en zondag mag hij gelijk bij Manu zijn survival afkijken hoe het moet. We gaan het zo leuk krijgen. Ik zal me regelmatig afvragen waaaaaarom ik dit wilde
Maar ik denk dat hij het meer dan waard is en ik vind het ergens ook wel heel bijzonder en leuk dat R en Meeko samen op gaan groeien. Lang verhaal kort: meet Meeko
al starten we denk ik om heel andere tijden.
Die honden van Sirene zijn top, en goed dat je deze kans hebt aangegrepen. Ik zei het al: dit soort hondjes passen precies bij jou. 
Komt goed met jouw inzet voor je honden.
Ik weet van Freek vorig jaar dat de beren op de weg erger waren als er eenmaal middenin zitten 
Hopelijk is dat nu weer zo 
. Super om te lezen dat je vriend jou deze keer gezegd heeft het te doen! Echt mooi. Ik had het ook echt zó stom gevonden als je het niet gedaan had 
.
